دو سه روزه که دلم بهونتو میگیره

همه ی ثانیه ها بدون تو دلگیره

تو کجایی نمیدونم ، من که فکرتم هنوز

شک ندارم که دوباره تورو میبینم یه روز

باور کن دنیامی

همونی که میخوامی

حسم بهت عوض نمیشه

کی جز تو میتونه مثه منه دیوونه

عاشق تو باشه همیشه

خودتم خوب میدونی که من چقد دوست دارم

سخته واسم که بخوام دوریتو طاقت بیارم

سخته اما مطمئنم همه چی درست میشه

یکی اینجا هست که عشقت همه ی زندگیشه

چه شبهایی که با رویای تو خوابیدم

نفهمیدی...

چه شبهایی که اسم تو رو لبهام بود

نمی شنیدی...

چه شبهایی که اشکامو به تنهایی نشون دادم

چه شبهایی که با شب گردی

شبو تاصبح می بردم

نبودی ماه جون می داد

نبودی بی تو میمردم

چه شبهایی دعا کردم یه کم این فاصله کم شه

یه بار دیگه نگاه من تو رویاهات مجسم شه

توی این خونه یخ می بست تن سرد سکوت من

چقدر جای تو خالی بود

چه شبهای بدی بودن

گذشتن عمرو بردن

حالا من موندم وحسرت

چقدر بی رحمه این دنیا

به این تقدیر بد لعنت...

کنج گلویم قبرستانی است

پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند،

به نام بغض….

عشق گم شده من..

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند،

وآدمهایی که هرگز

تکرارنمی شوند….

وتو آنگونه ای…

فقط همین…

این دلنوشته از احساست پاک عشقم هست

دوست داشتم شما هم بخونیدش ونظرتونو بگید رفقا...

واسه خودم که خیلی با ارزشه...دوستت دارم آریا...

پرده توری سفید دانه های نازک برف دستهای سفیدت

برگ های پاییز دیروز نفس های دفترم و عشقی که جاری بود در چشمهایمان ......

آواز لبخندهایمان، سیمای نگرانمان ،صورت های عاشقمان
روزی کلبه ات کلبه ما شد

کلبه من و تو،فقط من و تو 

کلبه ای که باغچه اش،گلهای زیبایش
با نبض احساس من و تو
 پر میکشید،نفس میکشید
با اشک های شوق عشقمان
 آبیاری میشد
 با طنین چشمهایت
 آبی میشد
 با تپش قلبهایمان
 به وجد می آمد
 کلبه مان
 راز زیبای آینه ها بود
زندگی داخلش جاری بود
 زندگی
عشق من
 کلبه مان راز هستی ما بود
 راز هستی ماست
 عشق من
 یادته
دست در دست هم ،زمزمه میکردیم
با هم بودنو
با هم نگاه میکردیم
با هم نفس می کشیدیم
 با هم میخندیدیم
 لبخند هایمان
 هنوز بر پیکره زلال عشقم
 جاریست
 یادگاریست
دستهای سفیدت
بر صورتم
می نوازد قلبم را
شعر باران
شعر قلبم بود...
واژ هایت نیایش صبرم بود
از میانش ماهیان کوچیک صید میکردم
شعر باران یار قلب من است
از باران آمدی از باران آمدم
و
به دریا خواهیم رفت
به جزیره
به کلبه
به چشمهایمان
و سر انجام
ما
به عشــــــــــــــق
پیوند خواهیم خورد
بر ابرها سوار خواهیم شد
خواهیم خواند
قصه های ناتمام
عشــــــــــــــق من
خواهیـــــــــــــــــــــــــم ماند
بر همه جغرافیای عشق
و
بشنو ای همه هستی من
 عشق من
 همیشه
دوست خواهم داشت
همیشه
اگه تو نباشی عزیزدلم
مهتاب را چرا دیگر نگاه کنم
اگه تو نباشی
با کدام نفس
با کدام رنگ
با کدام ترانه
خاطره ام را بنویسم
اگر تو نباشی عشق من
کوچه های مه آلود
 دشت های خیس بارون
 همه ،همه
تو را می خوانند
تو را صدا می زنند
اگر چشمهایت نباشند
بر خطوط شرمناک قصه ام خواب خواهم رفت
شب خواهد شد
اگر
دستهایت نباشند
طلسم آغوش من
با آغوش تو باز خواهد شد...

امشب

از ایـــــنجا 

صدایت میـــــکنم !

تو

از آنــــــجا بغلم کن !  …

ﺩﺭﺩ ﯾﻌﻨـﯽ :

ﺍﻣﺸﺒﻢ ﻣﺜﻞ ﺷﺒﺎﯼ ﺩﯾﮕـﻪ

ﺭﻭ ﺗﺨﺘﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸـﯽ

ﺁﻫنگ ﺑﺰﺍﺭﯼ ﻭ ﺑﺎﺯﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ

به ﺍﯾﻨﮑـﻪ خیلی همراهم بودی . . .

به ﺍﯾﻨﮑﻪ حتی یه نگاهش برات یه دنیا ارزش داره . . .

به ﺍﯾﻨﮑﻪ چقدر باهم دعوا کردیم و آشتی کردیم . . .

به ﺍﯾﻨﮑﻪ کلی حرف توی دلت میمونه و نمیتونی بهش بگی . . .

ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ . . .

لعنت به ﺍﯾﻨﮑﻪ ها . . .

ﻭ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﺸﻤــﺎﺕ بایــد ﺗﻘﺎص ﭘﺲ ﺑـﺪن . . .